Coniferen

Coniferen kennen we allemaal wel als een haag, die in menig tuin staat als een afrastering en afscheiding met de tuin van de buren. De meest bekende en gebruikte soort zijn dan de dennenbomen. Toch blijft een conifeer niet beperkt tot een dennenboom. Coniferen zijn een verzamelnaam, waaronder ruim zeshonderd planten en bomen vallen. Coniferen vallen weer onder de groep naaktzadigen. Dit zijn zaadplanten met onbedekte zaadknoppen, die geen stamper hebben. De planten en de bomen die onder coniferen vallen, dragen dan ook nooit vruchten die eetbaar zijn. Wel dragen coniferen vruchten die zaden dragen. Voorbeelden daarvan zijn de dennenappel en de jeneverbes.

Naaldbomen

De grootste groep coniferen zijn naaldbomen. Officieel worden het naaldplanten genoemd, maar vanwege het vele hout en de enorme groei die deze planten doormaken, worden ze in de volksmond aangeduid als naaldbomen. De naam is een logische afgeleide van de vorm die het blad heeft, namelijk in de vorm van een naald. Er zijn ook soorten, waarvan de bladeren minder op naalden lijken en meer een soort bladvorm hebben. Het voordeel van een conifeer of naaldboom in je tuin is, dat deze altijd groen blijft. Overigens zijn er wel enkele soorten die in de winter de naalden laten vallen. Naaldbomen zijn de belangrijkste leveranciers voor hout, waar vloeren en meubels mee gemaakt kunnen worden. Ook het hars van een naaldboom kan gewonnen worden. Naaldbomen groeien het beste in gematigde, niet te warme klimaten. Vandaar dat je in de noordelijke landen ook veel naaldbossen tegenkomt.

Soorten coniferen

Omdat er maar liefst zeshonderd planten en bomen onder de coniferen vallen is een groot gedeelte niet eens bekend bij het publiek of wordt niet als zodanig herkend. Toch zijn er nog genoeg coniferen die wel bekend zijn bij het grote publiek. Enkele coniferen:

Lariks
De lariks komt vooral voor in koelere streken, zoals het noordelijk halfrond. Het is de enige soort in Europa die de naalden in de winter verliest. Er zijn een tweetal vormen lariksen te onderscheiden: de lariks met de lange loten en met dwergloten. Op de lange loten zitten de naalden per stuk, terwijl op de dwergloten de naalden in groep gebundeld zijn. De lariks wordt door zijn snelle groei veel gebruikt in de bosbouw, zodat er weer snel nieuwe bomen ontstaan.

Jeneverbes
Tot 2017 stond de jeneverbes op de rode lijst. Dit is een lijst met beschermde planten en bomen die dreigen te verdwijnen. Hoewel de jeneverbes sterk is afgenomen, gaat het nu weer beter. In Nederland kennen we de jeneverbes vooral als struik, die in de wilde natuur veel voorkomt op de heide. De jeneverbes heeft dikke naalden en de kegelvruchten, die de eigenlijke jeneverbes zijn, kunnen voor allerlei toepassingen gebruikt worden, zoals het aromatiseren van jenever en gin. Ook staat de jeneverbes bekend in enkele geneesmiddelen voor verbetering van de nierfuncties en om winderigheid tegen te gaan.

Cipres
De cipres zul je in Nederland niet veel tegenkomen. Vooral in Italië vind je de Italiaanse cipres, die zich kenmerkt door zijn lange slanke uiterlijk. Een andere soort cipres, de Californische cipres kun je in Nederland wel veel terugvinden en staan veel in tuinen. De cipres heeft niet echt naalden, maar lange dunne bladeren die doen denken aan bladeren van een varen.